- 3 maja 2020
- Możliwość komentowania VIII Tydzień 04-05 do 08-05 została wyłączona
VIII Tydzień 04-05 do 08-05
Klasa VII:
T: Conditionals: zero, first, second.
- Przeczytać i zrobić notatki w zeszycie o okresach warunkowych- podręcznik. str. 156.
- Podręcznik, str. 110:
– ćwicz. A, B, C, D, E, F, G, I.
- Dodatkowe informacje: przeczytać, wkleić do zeszytu!
W języku angielskim występują tzw. zdania warunkowe, w których mówimy o tym, że jeżeli dany warunek zostanie spełniony, to nastąpi jakiś skutek.
Struktura zdania warunkowego
If + warunek + rezultat
lub
Rezultat + if + warunek
Kolejność części zdania nie ma znaczenia, jeżeli jednak całe zdanie zaczyna się od części nadrzędnej, po „if” nie stawiamy przecinka.
Najczęściej występującym spójnikiem łączącym zdanie podrzędne (warunek) ze zdaniem głównym (rezultat) jest słówko „if” – jeżeli; ponadto możemy spotkać się z następującymi spójnikami:
- when – kiedy
- unless – chyba że, jeśli nie
- on condition – pod warunkiem
- in case – w przypadku gdy
- provided, providing – o ile
- as soon as – jak tylko
- as – gdy, jako, ponieważ
- whenever – kiedykolwiek
- suppose, supposing – przypuszczając
- otherwise – w przeciwnym razie
Rozróżniamy kilka rodzajów okresów warunkowych:
0 okres warunkowy (Zero Conditional)
Używamy tylko w przypadku mowy o sytuacjach prawdziwych, tzn. kiedy coś jest zawsze prawdą, a także mówiąc o zwyczajach.
Budowa:
If + Present Simple + Present Simple
lub:
Present Simple + if + Present Simple
Przykłady:
- If you don’t drink, you are thirsty.
- If you sleep well at night you feel relaxed.
I okres warunkowy (First Conditional)
Stosujemy w przypadkach, kiedy mówimy o sytuacjach / zdarzeniach przyszłych, możliwych i realnych, kiedy istnieje duże prawdopodobieństwo, że warunek zostanie spełniony.
Budowa:
If + Present Simple + Future Simple (will + podstawowa forma czasownika)
lub:
Future Simple + if + Present Simple
Przykłady:
- If you are hungry, we will go to the restaurant.
- I will help you provided you tidy your room.
- Will he buy a new car if his wife passes a driving test?
II okres warunkowy (Second Conditional)
Stosujemy, kiedy mówimy o sytuacjach prawie nierealnych, praktycznie niemożliwych do spełnienia. Stosujemy te konstrukcję mówiąc o teraźniejszości bądź przyszłości, aczkolwiek dany warunek nie ma prawie żadnej szansy na zaistnienie. Okres ten jest podobny do trybu przypuszczającego w języku polskim.
Budowa:
If + Past Simple + Future Simple in the Past (would + podstawowa forma czasownika)
lub:
Future Simple in the Past + if + Past Simple
Przykład:
- If I were you, I wouldn’t buy this terrible blouse.
- My friend would go around the world if he won a lot of money in lottery.
- Should Marry forgive him if he apologized her?
Zamiast słówka „would”, wystąpić mogą też słówka: „should”, „could”, „might”.
W części warunkowej zdania – po „if” – w miejsce „was” najczęściej używamy „were”.
T: Gerunds, invinitive.
- Przeczytać i zrobić notatki w zeszycie o okresach warunkowych- podręcznik. str. 157.
- Podręcznik, str. 111:
– ćwicz. J, K, L, M, N, O, P, R.
- Dodatkowe informacje: przeczytać, wkleić do zeszytu!
- W języku angielskim mamy 3 typy połączeń między czasownikami:
Dana forma zależy od poprzedzającego ją czasownika:
- I wantto swim. – Chcę pływać.
- I canswim. – Potrafię pływać.
III. I like swimming. – Lubię pływać. (dosł. “Lubię pływanie.”)
- “To swim” to klasyczny bezokolicznik.
- “Swim” to tzw. bezokolicznik bez “to” (“bare infinitive”)
III.“Swimming” to rzeczownik odczasownikowy (“gerund”).
Inne przykłady rzeczowników odczasownikowych to: reading (czytanie), walking (chodzenie), eating (jedzenie), sleeping (spanie), cooking (gotowanie), watching (oglądanie), itd.
UWAGA!
Czasownikowa forma “-ing” to nie zawsze jest “gerund”. Może to być również imiesłów teraźniejszy (“present participle”).
Zobaczmy to na przykładzie słowa: “reading”.
czytanie | czytając(y) |
She likes reading books. | She is reading a book. |
She puts on her glasses before reading. | Reading a newspaper, she found an interesting advertisement. |
Imiesłów teraźniejszy (a nie forma gerund) jest używany w wyrażeniach: catch/find/see/hear/watch/notice someone doing, be busy doing oraz spend/waste time/money doing, np.
He saw her standing at the door.
She doesn’t spend much time preparing her lessons.
Wracając do 3 typów połączeń, tak jak zostało to powiedziane na początku, zależą one od poszczególnych czasowników.
- Bezokolicznika z „to” używamy po czasownikach: used, agree, ask, decide, fail, manage, hope, learn, offer, plan, prepare, promise, refuse, seem, wanti wyrażeniach: be about, turn out, can’t afford, do (my) best i innych.
Po niektórych czasownikach tj. ask, forbid, learn, teach, tell, want, show przed bezokolicznikiem użyte jest słowo typu: how, where np. She learnt how to make soup. albo zaimek osobowy: me, him etc. (lub rzeczownik):
She taught me to dance.
Mother taught her how to make soup.
- Bezokolicznika bez „to”używamy po:
– czasownikach posiłkowych: do (did), can (could), dare*, may (might), must, need*, shall (should), will (would) ,
– po czasownikach: feel, hear, see, watch, let, make, help* wraz z zaimkiem osobowym (me, him, etc.)
– po frazach: would rather, had better.
III. Formy „gerund” używamy po wyrażeniach: can’t stand, can’t help, feel like, there is no point, oraz czasownikach: consider, suggest, prevent, deny, admit, avoid, practise, keep, stop, finish, forgive (i innych), a także po: enjoy, like*, love*, hate*, prefer* – wyrażając ogólne nastawienie*,np.
*I prefer going by train to driving.
*I like swimming.
ale:
I’d prefer to go by bus.
I’d like to swim .
Powyższe 2 zdania dotyczą konkretnej (bieżącej) sytuacji, stąd użycie bezokolicznika.
Forma gerund musi być użyta po przyimku, np.
after eating , before sleeping. IV. Po pewnych czasownikach możemy użyć zarówno bezokolicznika jak i formy „gerund”. W przypadku niektórych czasowników jest to dowolne, ale w przypadku innych może zmienić ich znaczenie lub jest czymś warunkowane. Takimi czasownikami są np:
- begin, start, continue, cease (przestać) to czasowniki, po których może być użyta (dowolnie) forma „gerund” lub „infinitive”.
- advise, allow, recommend. Jeśli dodamy zaimek („komu?”)to użyjemy formy „infinitive”, a jeśli nie wymienimy osoby, wówczas „gerund”, np.
He advised her to sell the car.
He advised selling the car.
- regret, remember, forget. Jeśli czynność wymieniona po tych czasownikach zdarzyła się uprzednio1, to ma formę “gerund”, a jeśli dopiero ma się zdarzyć2, wówczas ma formę “infinitive”.
- Zeszyt ćwiczeń, str. 81:
– ćwicz. A, B, C, D.
- Zeszyt ćwiczeń, str. 82:
– ćwicz. E, B.